Wyzwania związane z trwałością infrastruktury drogowej stają się coraz bardziej palące w kontekście zmieniającego się klimatu, rosnącego natężenia ruchu oraz intensywnego stosowania soli drogowej. Kluczowym aspektem zapewnienia długowieczności konstrukcji drogowych takich jak mosty, bariery energochłonne, balustrady czy systemy odwodnienia, jest odporność na korozję. Właściwy dobór materiałów, z uwzględnieniem warunków środowiskowych, ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo, koszty eksploatacji oraz estetykę infrastruktury.
Infrastruktura drogowa jest narażona na ekstremalne warunki atmosferyczne, intensywne użytkowanie oraz kontakt z agresywnymi substancjami. Największe zagrożenie dla trwałości stanowi:
Niewłaściwa odporność materiałowa skutkuje:
Według analizy przeprowadzonej przez Instytut Badawczy Dróg i Mostów, średni czas bezawaryjnej eksploatacji mostów stalowych w środowisku o podwyższonej agresywności korozyjnej w Polsce wynosi zaledwie 27 lat, a niemal 10% obiektów znajduje się w strefach korozji klasy C4/C5, wymagających pilnych działań konserwacyjnych (Śpiewak, Ulewicz, 2016). Dla porównania, w Szwecji zaledwie 10% mostów drogowych wymaga wzmocnień strukturalnych, co jest efektem systemowego stosowania stali nierdzewnej i strategii trwałościowej.
Stal nierdzewna to stop żelaza z dodatkiem co najmniej 10,5% chromu, który tworzy na powierzchni metalu warstwę pasywną - cienką, odporną na działanie czynników atmosferycznych i chemicznych. W zależności od zawartości molibdenu, niklu i azotu, wyróżniamy różne gatunki stali nierdzewnej o odmiennych właściwościach korozyjnych.
Stal nierdzewna od lat zyskuje uznanie jako materiał inżynieryjny klasy premium, oferując unikalne połączenie właściwości mechanicznych, trwałości i odporności środowiskowej. Do wielu zalet stali nierdzewnej możemy zaliczyć:
Stal nierdzewna zawdzięcza swoją odporność warstwie pasywnej - niewidocznej błonce tlenku chromu, która tworzy się na powierzchni metalu. Gdy powierzchnia zostanie uszkodzona mechanicznie lub chemicznie, warstwa ta odbudowuje się samoczynnie, o ile dostępny jest tlen. To czyni ją idealnym rozwiązaniem w środowiskach agresywnych: przybrzeżnych, miejskich, przemysłowych oraz zimowych (kontakt z chlorkami z soli drogowej).
W przeciwieństwie do stali ocynkowanej czy malowanej proszkowo, stal nierdzewna nie wymaga dodatkowej ochrony powierzchniowej. To upraszcza proces montażu i zmniejsza ryzyko błędów wykonawczych.
Według publikacji International Molybdenum Association, przy odpowiednio dobranej stali nierdzewnej i właściwym wykończeniu powierzchni, jej wygląd i właściwości mogą pozostać niemal niezmienione przez ponad 100 lat, również w trudnych warunkach atmosferycznych
Stal nierdzewna doskonale wpisuje się w nowoczesne trendy projektowe, oferując czyste linie, jednolitą powierzchnię i łatwość obróbki. Można ją szczotkować, polerować, perforować czy piaskować. Dlatego chętnie stosowana jest w balustradach, poręczach czy detalach mostowych.
Jest to materiał w 100% recyklingowalny, a jego produkcja często bazuje na złomie stalowym. To czyni stal nierdzewną jednym z najbardziej ekologicznych wyborów dla infrastruktury, zgodnym z ideami ESG i zielonego budownictwa.
Choć koszt inwestycyjny może być wyższy (o 20–50% w porównaniu do tradycyjnych materiałów), to w analizach LCC stal nierdzewna zdecydowanie wygrywa dzięki braku potrzeby konserwacji, dłuższej żywotności i eliminacji kosztownych przestojów drogowych.
W zastosowaniach drogowych najczęściej wykorzystuje się następujące gatunki:
Dla obiektów mostowych oraz infrastruktury narażonej na bezpośredni kontakt z solą zaleca się stosowanie gatunków AISI 316L lub AISI 316Ti, które zawierają molibden i są znacznie bardziej odporne na wżery korozyjne.
Norma PN-EN 1993-1-4:2008 (Eurokod 3, Część 1-4) zawiera wytyczne dotyczące projektowania konstrukcji stalowych wykonanych ze stali nierdzewnej. Kluczowe informacje z normy:
Norma uwzględnia różne klasy środowiskowe, które determinują dobór odpowiedniego gatunku stali:
Dla środowisk C4 i wyższych rekomenduje się użycie stali AISI 316L (1.4404) lub duplex (1.4462).
Norma podaje m.in. wartości:
Dzięki temu inżynierowie mogą projektować z uwzględnieniem specyfiki stali nierdzewnej, zamiast stosować uproszczone modele przewidziane dla stali konstrukcyjnej S235/S355.
W tunelach drogowych stal nierdzewna stosowana jest do mocowania systemów wentylacyjnych, odwodnień oraz instalacji kablowych. Przykładowo:
Systemy wykonane ze stali nierdzewnej charakteryzują się:
W infrastrukturze pieszej stal nierdzewna dominuje dzięki estetyce i odporności na wandalizm. Przykład:
Choć koszt zakupu stali nierdzewnej jest wyższy niż tradycyjnej stali węglowej czy ocynkowanej, to z perspektywy całego cyklu życia inwestycji okazuje się bardziej ekonomiczna. Analizy LCC (Life Cycle Costing) wskazują, że już po 15-20 latach użytkowania stal nierdzewna generuje niższe koszty niż jej alternatywy.
Dodatkowo, unika się przestojów związanych z remontami i utrzymaniem, co ma szczególne znaczenie w infrastrukturze o dużym natężeniu ruchu.
Choć stal nierdzewna pozostaje liderem wśród materiałów odpornych na korozję, niektóre aplikacje mogą korzystać z innych rozwiązań:
Wybór materiału powinien uwzględniać nie tylko jego odporność, ale też koszty montażu, utrzymania i utylizacji.
Logowanie 
Rejestracja 
